Over Kiki

Kiki Heessels is theatermaker en…

Verder hou ik naast theatermaken en muziek veel van natuur, vogels en buiten wandelen met de hond.
Vroeger keek ik als hobby ook wel op Funda, of las ik rouwadvertenties maar tegenwoordig kijk ik  graag naar profielen van mensen op de media.
Het ontroerendst vind ik om te zien hoe mensen kijken op de profielfoto, want dat is hoe ze zichzelf graag zien.
En nu Facebook en Insta enzo langer bestaan kan je de mensen ook ouder zien worden op hun tijdlijn en daar kan ik ook lang naar kijken.

Het hele ouder worden het verder groeien en bloeien vind ik heel interessant.
Wat is het leven toch wonderlijk.
Ondanks dat de wereld te bizar is voor woorden, hou ik van het leven.

Zelf ben ik geboren te Didam in Gelderland  en nu alweer jaren wonend in Amsterdam.
Een stad met wie ik een haat & liefde verhouding heb.
Gezellig maar druk, echt die twee tegenstellingen.
Samenwonen doe ik met de liefdes van mijn leven: mijn man en zoon van 16.
De hond Freddy neemt ook een belangrijke plek in.

Een klein geheim is: eigenlijk heet ik niet Kiki maar Ceciel.  Omdat ze me thuis de bijnaam Kiki gaven, heb ik bij een verhuizing op mijn tiende mijn naam veranderd naar Kiki.
De jongste van zeven ben ik.  Uit een katholiek nest, maar niet zo dat we elke dag naar de kerk gingen. Maar wel zo, dat de pastoor even langskwam op de koffie en dringend vroeg of er nog meer kinderen kwamen.
En zo kwam ik dan toch nog als zevende kind ter wereld dankzij de pastoor. Verder heb ik ook nog een halfbroer en inmiddels ben ik tante van 14 nichten en neven.

Mijn hobby’s zijn ook mijn ‘werk’ want ik schrijf graag en veel en dat is ook een onderdeel van mijn werk. Dansen doe ik ook veel en is ook iets wat bij mijn beroep hoort.
Tuinieren vind ik heerlijk maar dat is nu nog wat onontgonnen gebied, waar veel te leren valt. Ik heb er veel plezier in en heb op mijn ruime terras peren, tomaten en aardbeien laten floreren die tezamen geluk geven met een koolmees familie die ik te vriend hou met zonnebloempitten.
Tekenen doe ik ook graag maar daar ga ik geen cursus voor doen,  ik kan er ook niet veel van, en toch ben ik elke keer trots en zelfverzekerd over mijn creaties.

Soms voer ik kleine rebelse geheime acties uit maar ja, die blijven dus wel geheim.

Zelf dacht ik vroeger dat ik op mijn 50 ste wel zou stoppen met theater maar ik vind het nog steeds leuk en ben verbaasd hoe ik nog over het podium spring dus wie weet volg ik Mick Jagger’s voorbeeld op en dans ik tot ver na mijn tachtigste op de planken.